Het boek "Eigenschappen van de Huichelaars" is geschreven door Imaam ibn Qayyim all-Jawziyyah, moge Allah hem genadig zijn. De oorspronkelijke Arabische titel luidt "Sifaat al-Munaafiqeen". Eén van de overleveringen die in dit boek aan bod komen, is de overlevering van één van de Taabi'een die heeft gezegd: "Ik heb dertig Metgezellen van de Profeet, vrede zij met hem, ontmoet en allen vreesden zij voor huichelarij in zíchzelf." Dit waren de Metgezellen van de Profeet, vrede zij met hem, die door hem zijn geprezen en die hem hebben geloofd en gevolgd en die de Moslims na hen een grote eer hebben bewezen door de Islaam te beschermen met hun leven en te verspreiden van het Oosten tot het Westen. Zij aanbaden Allah in de nacht en verspreidden Zijn Woord gedurende de dag op alle mogelijke manieren en toch waren zij bang om iets van huichelarij in zichzelf te bezitten, zonder dat zij het zelf zouden weten. Dit geeft aan wat voor sluipmoordenaar huichelarij is en hoe het subtiel tot je hart kan doordringen. Het is daarom van groot belang dat elke Moslim en elke Moslima zich bewust is van het gevaar van huichelarij en van de eigenschappen van een huichelaar. Door te weten wat deze eigenschappen zijn, kun je ze herkennen in jezelf en meteen handelen om de eigenschap uit je hart te verwijderen. Dit nuttige boek telt 68 pagina's. De edele Geleerde ibnu Qayyim al-Jawziyyah, moge Allah hem genadig zijn, is geboren in het jaar 691 na de Hidjrah en zijn echte naam was Shamsud-Deen. Hij werd ibnu Qayyim al-Jawziyyah genoemd omdat zijn vader het hoofd van de Jawziyyah school in Damascus was. Hij werd geboren in een warm nest waar kennis op waarde werd geschat. Hij werd daarom ook in staat gesteld om al op vroege leeftijd te studeren bij enkele van de grootste Geleerden uit zijn tijd, zoals bijvoorbeeld Imaam an-Naabilsi, Shaykh 'Alaa´ud-Deen al-Kindi en anderen maar degene die van grootste invloed was op zijn leven en waarvan hij het meest geleerd heeft was de edele Shaykhul-Islaam ibn Taymiyyah, moge Allah hen allen genadig zijn. Zij aan zij streed Imaam ibnu Qayyim al-Jawziyyah een groot deel van zijn leven op alle mogelijke manieren met zijn leraar en boezemvriend Shaykhul-Islaam ibn Taymiyyah tegen alle vormen van onwetendheid, kwaad en dwaling. Tot zijn eigen studenten behoorden eveneens grote namen zoals de edele Shaykh en Exegeet ibn Kathier, al-Haafidh ibn Rajab al-Hanbali en anderen, moge Allah hem allen genadig zijn. Toen Shaykhul-Islaam ibn Taymiyyah door de heersers van zijn tijd gevangen werd gezet omdat hij die waarheid verkondigde, werd ook Imaam ibnu Qayyim al-Jaywziyyah gevangen gezet voor hetzelfde nobele doel dat door de verdorven heersers als vergrijp wordt aangemerkt. Daar zouden zij vele jaren en vele malen als gevangenen doorbrengen. Zijn leraar overleefde die gevangenschappen uiteindelijk niet. In het jaar 751 na de Hidjrah zou ook Imaam ibn Qayyim al-Jawziyyah sterven, moge Allah hem genadig zijn. Iedereen die hem kende en iedereen die zijn boeken heeft gelezen, kan enkel getuigen van zijn vroomheid. Imaam ibn Kathier, moge Allah hem genadig zijn, heeft over hem gezegd: "Hij had zich gehecht aan het opdoen van kennis, zowel gedurende de dag als in de nacht. Hij zou zoveel mogelijk bidden en lezen en reciteren uit de Qor´aan en hij had een edel karakter. Hij zou anderen altijd met veel genegenheid tegemoet treden en zijn vriendschap betonen. Hij kende geen jaloezie of nijd... Hij zou zijn gebed altijd zo lang mogelijk maken, en dat gold ook voor de buigingen en prosternaties tijdens het gebed."
