De boekenreeks "Basisteksten voor de Student van de Kennis" is een driedelige boekenreeks waarin de belangrijkste basislectuur is verzameld voor degene die zijn kennis wil vergroten en de teksten wil leren, die behoren tot de verplichte kennis die elke Moslim zou moeten bezitten. De boekenreeks bestaat uit drie niveaus in drie boeken en je kunt alle boeken ook bij ons kopen. Dit is het tweede deel uit de reeks "Basisteksten voor de Student van de Kennis" en het bevat twee boeken die behoren tot de verplichte lectuur van een ieder die naar kennis zoekt: "Het Monotheisme Boek" (Kitaab at-Tawheed) en "de voorwaarden, zuilen en verplichtingen van het gebed" (Shuruut as-Salaat wa Arkaanuhaa wa Waajibaatuhaa), beide geschreven door Shaykhul-Islaam Mohammed ibn 'Abdil-Wahhaab, moge Allah hem genadig zijn. Het eerste deel en het bevat de volgende boeken: De zaken die de Islaam nietig maken (Nawaaqid al-Islaam), de vier Basisprincipes (al-Qawaa'id al-Arba'ah), de drie Fundamenten (al-Usuul ath-Thalaathah), allen van Shaykhul-Islaam Mohammed ibn 'Abdil-Wahhaab, moge Allah hem genadig zijn. Daarnaast bevat het eerste deel ook "een selectie uit de 50 overleveringen van Imaam an-Nawawi en Imaam ibn Rajab al-Hanbali, moge Allah hen genadig zijn (al-Muntaqaa min al-Khamseeni Hadiethan lil-Imaam an-Nawawi wal-Imaam ibn Rajab al-Hanbali). Het derde deel uit de reeks "Basisteksten voor de Student van de Kennis" bevat de boeken "al-'Aqiedah al-Waasitiyyah" en "al-'Aqiedah at-Tahawiyyah" van respectievelijk Shaykhul-Islaam ibn Taymiyyah en Imaam at-Tahaawi, moge Allah hen genadig zijn. Shaykh Mohammed ibn 'Abdil-Wahhaab was één van de Mudjaddiduun die de Islaam opnieuw vestigde op het Arabisch Schiereiland nadat het was verzonken in een toestand die in vele opzichten gelijk was aan de Jaahiliyyah, de pre-Islamitische toestand van totale onwetendheid waarin Shirk prevaleerde boven de aanbidding van Allah. Shaykhul-Islaam Mohammed ibn 'Abdil-Wahhaab, moge Allah hem genadig zijn, werd in het jaar 1115 na de Hidjrah geboren in 'Uyaynah, ten noord-westen van ar-Riyaadh. Zijn vader was een vooraanstaande Geleerde en ook zijn eigen kinderen en kleinkinderen zouden tot bekende Geleerden verworden. De Shaykh memoriseerde de Qur´aan al op tienjarige leeftijd en ontwikkelde een grote interesse voor de werken van Shaykhul-Islaam ibn Taymiyyah en zijn leerling Imaam ibnul-Qayyim, moge Allah hen genadig zijn. Hij verrichtte op jonge leeftijd de Hadj en bleef toen in Mekka en al-Madeenah om daar van de Geleerden te profiteren, onder hen bijvoorbeeld Shaykh Mohammed as-Sindi en Shaykh 'Abd-Allah ibn Ibraaheem an-Najdi. In die tijd werden overal graven aanbeden en standbeelden opgericht zodat de mensen deze eveneens zouden aanbidden. Na vele jaren rond te hebben gereisd om het Geloof te bestuderen en de mensen op te roepen tot de Zuivere Tawheed - de aanbidding van Allah Alleen - reisde de Shaykh door naar 'Uyaynah waar hij in de toenmalige heerser een bondgenoot vond in de strijd tegen het ongeloof. De Shaykh kreeg in die tijd steeds meer aanhang door het implementeren van de Sharee'ah maar moest noodgedwongen zijn Da'wah (het uitnodigen naar de Zuivere Islaam) elders voortzetten. In Dar'iyyah zette de Shaykh zijn Da'wah voort en mobiliseerde hij ook vele Moslims voor de Jihaad, de strijd tegen het ongeloof. Dar'iyyah werd tot het Centrum van de Da'wah waar mensen massaal naartoe kwamen om de Islaam opnieuw te leren kennen. Door middel van 50 jaar van Da'wah enerzijds en Jihaad anderzijds wist de Shaykh de Islaam nieuw leven in te blazen op het Arabische Schiereiland en zelfs ver daarbuiten. Er heerste weer vrede. Hij stierf in het jaar 1206 na de Hidjrah.
